روزهایم بی تو شب می شود

شب هایم بی تو روز

و این چرخه ی تکراری

فیلم بلند هفته هایم شده

تو هم چه خوب

نبودنت را بازی می کنی

کسی که در هیچ پلانی حاضر نمی شود و

نقش اصلی تمام سکانس ها است


کاظم خوشخو

با دلت حسرتِ هم‌صحبتی‌ات هست ولی

سنگ را با چه زبانی به  سخن وا دارم؟

فاضل نظری

 

از آدم‌ها

خسته‌ام،

مثل جنگجویی


از شمارش زخم‌هایش...


 

 

 

 

 

 

   

عزیز می‌گه: مردها هر قدر هم که بزرگ و باسواد و پول دار بشن،
 

باز هم مثل بچه‌ ها هستند.
 

  زود قهر می‌کنن، 

زود پشیمون می‌شن و زود آشتی می‌کنن.
 

  ممکنه جلو زن‌ها چیزی نگن اما تنها که شدند شروع می‌کنن به بغض کردن.
 

می‌گه به همین خاطره که کسی گریه‌ی مردها رو نمی‌بینه.
 

 عزیز می‌گه زن‌ها هر قدر هم که کوچیک باشن

اما مادرند،  

پناه مردها هستند.
 

  حتی دختر کوچولوها پناه باباهاشون هستند !

/ رویِ ماهِ خدا را بوس/  مصطفا مستور

 

 

 

 

طبیعی است

پاییز، جایِ تابستان را می‌گیرد

ولی قبول کن

هیچ‌کس جایِ تو را نمی‌گیرد!

نسترنن وثوقی